του Γιάννη Ζαμπετάκη
(γονιού στο 7ο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Φιλαδέλφειας και επίκουρου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών)
---------
Δευτέρα 16.9.2013, βραδάκι. Το Πνευματικό Κέντρο της Πόλης μας... κατάμεστο! Σπάνιο φαινόμενο να έχεις Δευτέρα βράδυ ένα γεμάτο Πνευματικό Κέντρο.
Μιας και στη χώρα μας (με τόσους πολλούς πτυχιούχους ΑΕΙ ανά 1.000 κατοίκους), την χώρα των αμυντικών δαπανών πάνω από 5% του ΑΕΠ (πρώτοι σε όλο τον κόσμο μαζί με το ...Ισραήλ!), την χώρα της "Δημόσιας Παιδείας" που από την Α' δημοτικού ο γονιός πρέπει να πληρώνει φροντιστήρια (π.χ. Αγγλικά)... σε αυτή την χώρα λοιπόν το Πνεύμα κοιμάται...βαθιά.
Χθες όμως ήταν μια βραδιά πραγματικά αξιοβίωτη! Μια βραδιά που ακούστηκαν πολλά και σημαντικά. Αφορμή ήταν οι απεργίες των καθηγητών και δασκάλων, ο νέος νόμος για το Λύκειο (με τις άπειρες εξετάσεις), οι ελλείψεις σε Δημοτικά (ολοήμερο, φύλακες, καθαρίστριες), η Παιδεία που βάλλεται από την Κυβέρνηση και τα Μνημόνια...
Ανταλλάξαμε σκέψεις και προβληματισμούς πραγματικά χρήσιμους και ...σοκαριστικούς.
Ένας γονιός να λέει "η λέξη "σύνταξη" δεν θα υπάρχει στα λεξικά ούτε ως ...άγνωστη λέξη" !
Μια μητέρα μαθητή της Α' Λυκείου να αναρωτιέται για το πόσες πολλές εξετάσεις θα πρέπει να δώσει το παιδί της στο "νέο" λύκειο και πόσα χρήματα (από 200 ευρώ/μήνα και ...πάνω), θα πρέπει να πληρώσει για τα επόμενα 3 χρόνια.
Ένα Διευθυντή Δημοτικού Σχολειού στη γειτονιά μου να μας εξηγεί πως έχει ενημερώσει το Υπουργείο Παιδείας για τις ανάγκες σε δασκάλους από τις ....21.6.2013. Το Υπουργείο ήξερε...
Ένα γονιό να μας λέει πως παιδιά στο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, λόγω κατάργησης ειδικοτήτων να πρέπει πλέον να φοιτήσουν στην ...Ηλιούπολη!
Μια συγκλονιστική μητέρα (που εργαζόταν μέχρι τον Ιούνιο ως σχολικός φύλακας) να μας λέει για το παιδί της που κοιμόταν στο στρώμα της γυμναστικής ή τα ...θρανία όση ώρα εργαζόταν στο Σχολειό και φέτος τον Σεπτέμβρη (άνεργη πια...) "πήγα δειλά-δειλά στον Αγιασμό να δω τα παιδιά και το σχολειό"...
Όλοι μας συμφωνήσαμε ότι το πρόβλημα είναι εξόχως Πολιτικό. Τι θα κάνουν όμως οι Πολιτικοί (Δημοτικοί Σύμβουλοι...και υπήρξαν αρκετοί χθες παρόντες, προς τιμή τους!) όταν για να αντιμετωπίσουν αυτό το Πρόβλημα θα πρέπει να συγκρουστούν με το χώρο από τον οποίο προέρχονται; π.χ. Δεξιοί Δημοτικοί Σύμβουλοι και Ν.Δ. ;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τον προβληματισμό μέσα στην οικογένειά μου αλλά και τα ...τρέχοντα εκπαιδευτικά ζητήματα που πάντα μας αφορούσαν. Το 1984 πήγα ως μαθητής της Α' Λυκείου στο Ε.Π.Λ. Νέας Φιλαδέλφειας - Μίλτος Κουντουράς και μέχρι το 1987 έζησα μια Λυκειακή τριετία απλά μαγική!
Χωρίς Αρχαία Ελληνικά ούτε για δείγμα! [Ναι! ούτε μια ώρα δεν έκανα Αρχαία Ελληνικά, ξέρετε αυτή την πραγματικά άχρηστη γλώσσα που σήμερα τα παιδιά καλούνται να διδαχθούν 6 ολόκληρα χρόνια στο γυμνάσιο και το λύκειο...άσχετα με το τι θέλουν να σπουδάσουν!]
Χωρίς ανούσια παπαγαλία!
Αλλά με μαθήματα όπως "Τεχνολογία", "Οικολογία", "Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές".
Στο 4ο έτος ειδίκευσης, συμμαθητές μου σπούδαζαν ψυκτικοί, μηχανικοί, κλπ... Ήταν με δυο λόγια ένα σχολείο που φρόντιζε και τους μαθητές που ήθελαν να πάνε στο Πανεπιστήμιο αλλά και εκείνους που ήθελαν να μάθουν μια Τέχνη.
Ήμουν και τυχερός! Οι καθηγητές μου ήταν πραγματικοί Δάσκαλοι! Με έρωτα για το Λειτούργημά τους! Στη Β' Λυκείου η τάξη μας ήταν το ...Εργαστήριο Χημείας! Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν όμως!
Όταν τα Πολυκλαδικά Λύκεια άρχισαν να βγάζουν τους πρώτους αποφοίτους τους και να δείχνουν στην Κοινωνία πόσο πραγματικά πετυχημένα σχολεία ήταν...τότε το τότε ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να τα καταργήσει...(με τον Νόμο 2525/97).
Και σήμερα που βρισκόμαστε;
Ιδού το πλαίσιο στο οποίο καλούμαστε γονείς και Δάσκαλοι να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας: φροντιστήριο ξένης γλώσσας από την Α' Δημοτικού, φροντιστήριο και 2ης ξένης γλώσσας στο τέλος του Δημοτικού, φροντιστήριο ή ιδιαίτερα από την Α' Λυκείου (μερικοί από εμάς πρωτοτυπούμε και στέλνουμε τα παιδιά μας φροντιστήριο από το Γυμνάσιο!), ένα σύστημα που προωθεί την αποστήθιση και την παπαγαλία (από το Δημοτικό!) και πού καταλήγει...;;;
Η κατάληξη είναι τούτη:
τα (πνευματικά) παιδιά μου στο Πανεπιστήμιο να έχουν εξοντωθεί από την λυκειακή πίεση και με μάτια κουρασμένα... να μην θέλουν άλλο από τα "ξερατά γνώσης" που τους πετάμε άμετρα και ... κατάμουτρα εμείς οι σπουδαγμένοι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι (τρομάρα μας!) και τα πανεπιστημιακά βιβλία που έχουμε οι ίδιοι συγγράψει...
[μιας και τα ελληνικά ΑΕΙ είναι τα μόνα στον κόσμο που ο διδάσκων διδάσκει το ...βιβλίο του!]
Με ποιο όραμα και δίψα για μάθηση να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο;
Όταν τους έχουμε καταστρέψει τα όνειρα πριν μπουν σε αυτό;
ή όταν ο (αυτο-)σκοπός της φοίτησης είναι ένα πτυχίο και μια "δουλίτσα" (να βολευτεί το ..."παιδί" που λένε και μερικοί γονείς...)...
Και μετά το πτυχίο ;
η Γενιά των 700 ευρώ πριν από λίγα χρόνια...
τώρα η γενιά του 70% ανεργίας νέων...
τα stages...
οι συμβασιούχοι...
οι αναπληρωτές των αναπληρωτών...
οι αναλώσιμοι εργάτες...
εργασιακός Μεσαίωνας...
όπου ένας πτυχιούχος (που έχει γαλουχηθεί με παπαγαλία και ...φροντιστήριο) πρέπει να πάρει την Ζωή στα χέρια του!
Πώς όμως;
Αφού κανείς μας (Γονιός ή/και Δάσκαλος) δεν του το έμαθε...
Υ.Γ. Και όλα αυτά θα λυθούν με μια δίμηνη ή τρίμηνη απεργία;
Πώς μια απεργία με κλειστά σχολειά και Πανεπιστήμια μπορεί να αλλάξει τα στραβά που υπάρχουν μέσα μας εδώ και δεκαετίες;
Ελπίδα δεν υπάρχει...
Ή μήπως υπάρχει...αν αρχίσουμε να διαβάζουμε από σήμερα κιόλας;
Αν αρχίσουμε να μιλάμε στα παιδιά μας;
Αν αρχίσουμε να κάνουμε καλύτερο μάθημα;
Με λιγότερη αποστήθιση και περισσότερη συζήτηση και προβληματισμό;
Προτείνω, λοιπόν, τούτο το βιβλίο...
"Κλείστε τα Σχολειά" του Μίλτου Κουντουρά
Το "Κλείστε τα Σχολειά" είναι ένα σύνολο άρθρων που προέρχονται από το μακρινό 1923, μόλις 90 χρόνια πριν... και δημοσιεύτηκαν τότε στην εφημερίδα "Καμπάνα" του Στρατή Μυριβήλη, στην (τότε πνευματική) Μυτιλήνη. Ο συγγραφέας των άρθρων τούτων είναι ο Δάσκαλος Μίλτος Κουντουράς.
Μπας και μπορέσουμε να ξαναφτιάξουμε ένα Καινούργιο Πραγματικό Σχολειό...
αλλά εν τω μεταξύ ας μην ξεχνάμε ...
Carpe diem!
Cease the day, boys!
Make your lives extraordinary!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου